Wiersz będący wyrazem lirycznego przygnębienia i smutku. Zbudowany w oparciu o klasyczne zasady kompozycyjne (rym, rytm, refren, wpływające na melodyjność wiersza). Ponadto pojawiają się typowe dla poezji Młodej Polski motywy symboliczne – wędrujący po zniszczonym ogrodzie szatan, uosabiający dekadencką postawę przygnębienia i pesymizmu.