Dziady cz. 4

Autor: Dziady cz. 4

Tytuł: Adam Mickiewicz

Dziady cz. 4 – czas i miejsce akcji:

Akcja rozgrywa się wieczorem w dzień Zaduszny, nieokreślonego roku. Miejscem wydarzeń jest dom grekokatolickiego księdza.

Dziady cz. 4 – plan wydarzeń:

  1. Modlitwa Księdza i Dzieci za dusze cierpiące w czyśćcu
  2. Przybycie tajemniczego Pustelnika
  3. Krytyczne uwagi gościa o dziełach Goethego
  4. Opowiadanie Pustelnika o ukochanej – godzina miłości
  5. Pustelnik dawnym uczniem księdza – Gustawem
  6. Wspomnienia Gustawa z lat młodości – godzina rozpaczy
  7. Filozoficzne uwagi na temat świata i obrzędu Dziadów – godzina przestrogi
  8. Zniknięcie Gustawa

Wyznanie miłosne bohatera:

Pustelnik opowiada o swojej dawnej kochance, jej postaci, uroku oraz słodyczy pocałunków. Twierdził, że doświadczył drugiego rodzaju śmierci, czyli rozstania z ukochaną. Wspomina, że po spotkaniu z kochanką stały się dla niego ważne jedynie ich wspólne spotkania i rozmowy. Po chwili wyrzuca jej niestałość, próżność i chciwość, teraz żyje w pałacu. Później przebija się sztyletem.

Romantyczne przesłanie tekstu:

  • Miłość sprowadziła nieszczęście
  • krytyka religii
  • ludowość

Dziady wileńsko-kowieńskie jako dramat wczesnoromantyczny

To utwory wczesnoromantyczne, nie do końca zapowiadają nadejście dramatu romantycznego.

Dramat cechy klasycystyczne:

  • zasada 3 jednosci
  • ciągłość akcji
  • katharsis
  • stała obecność chóru
  • nie więcej niż 3 osoby występują jednocześnie
  • konflikt tragiczny
  • brak dokładnego podziału (trójdzielność tekstu)
  • zasada decorum – nie występuje
  • elementy plebejskie

Typowo romantyczne cechy:

  • Bohater uwikłany sytuacyjnie
  • motyw samobójstwa
  • ludowość (obrzęd, fantastyka)
  • irracjonalizm romantyczny jako filozofia nowej epoki