Mit o Heraklesie

Mit o Heraklesie

Herakles był herosem, który narodził się ze związku Zeusa i królowej Alkmeny. Wyróżniała go wielka siła, bohaterstwo, odwaga, śmiałość i męstwo. Ojciec Heraklesa chciał by był nieśmiertelny więc przysunął go do piersi śpiącej Hery, ta jednak odtrąciła dziecko i zaczęła mścić się na Heraklesie. Gdy miał 10 miesięcy wysłała do niego węże, które Herakles z łatwością udusił.

Herakles nie wykazywał zdolności do nauki. Już od najmłodszych lat jednak uwielbiał zapasy, strzelanie z łuku i rzucanie oszczepem. Przyszedł z pomocą w walce królowi tebańskiemu, a w nagrodę otrzymał za żonę córkę króla. Hera kontynuując swoją zemstę po latach zesłała na Heraklesa szaleństwo, w którego przypływie zabił ukochaną żonę i własne dzieci. Za karę, zgodnie z przepowiednią wyroczni zaciągnął się na służbę do króla Eurystesa i wykonał dla niego 12 bardzo niebezpiecznych prac.

12 prac Heraklesa

  1. zabicie lwa z Nemei,
  2. zabicie hydry lernejskiej,
  3. schwytanie łanie ceryntyjskiej,
  4. upolowanie dzika erymantejskiego,
  5. oczyszczenie stajni Augiasza, nie czyszczonej przez 30 lat (Herakles wykopał kanał i skierował nim rzekę prosto przez stajnię)
  6. zabić ptaki z żelaznymi dziobami,
  7. ujarzmić byka  z Krety,
  8. porwać rumaki Diomedesa,
  9. zdobyć pas Hipolity,
  10. porwać woły Gerionesa,
  11. zdobyć złote jabłko z sadu Hesperyd,
  12. porwać Cerbera.

Polecenia miały na celu uwolnienie ludzi od grożących im niebezpieczeństw. Jakiś czas później chciał panowanie się ożenić jednak sprzeciwili się temu bracia dziewczyny. Herakles zabił więc jednego z nich, a w ramach kary miał służyć trzy lata u królowej Omfalii pracując w kobiecych szatach na krosnach. Następnie ożenił się z królewną Dejanirą, którą porwał centaur Nessos.

Herakles zabił go z łuku, ale przed śmiercią centaur zdążył ofiarować Dejanirze swoją krew, która jakoby miała jej zapewnić wieczną miłość męża. Dejanira wyprała więc koszulę w krwi, która strasznie paliła Heraklesa i wżerała się w jego ciało. Dejanira powiesiła się z rozpaczy, po śmierci męża, który skrócił swe męki paląc się na stosie.

Bogowie uczynili Heraklesa nieśmiertelnym, a  Zeus, zabrał go na Olimp. Ostatnią żoną Heraklesa była Hekabe, bogini młodości, córka Hery, która zapomniała o swoich urazach. Z mitu bierze swój początek określenie „stajnia Augiasza” jako miejsce bardzo brudne oraz koszula Dejaniry jako symbol męki i tortur.