Agnieszka Herman

Autor: Agnieszka Herman

Tytuł: Człowiek

Wiersz ma formę dialogu, w którym zaprezentowane są skrajne stanowiska. Jedna osoba mówi o pozytywnych stronach świata i dobrych ludziach, druga o negatywnych stronach i złych ludziach XXw.

 

Mówisz (adresat)

Mówię (podmiot liryczny)

Mówi o ludziach, którzy zasłużyli się czymś dla świata, dokonali wynalazków naukowych i technicznych. Wysłali satelity w kosmos, stworzyli komputery, wynaleźli kwarki, dokonali pierwszych przeszczepów, wybudowali drapacze chmur. Podporządkowali sobie naturę i przyrodę, doprowadzili do rozwoju cywilizacji, np. Einstein, Czajkowski ? symbole ludzi dobrych szerzących pozytywne wartości

Przedstawia pesymistyczną wizję człowieka i świata. Hitler, Stalin i Mao jako najwięksi ludobójcy, zbrodniarze świata, bez sumienia, nie czuli że krzywdzą innych. Doprowadzają świat do zagłady.

 

Agnieszka Herman interesuje się człowiekiem dobrym, mądrym który wykorzystuje rozum aby odkryć pozytywne wynalazki. Człowiek w centrum zainteresowania, pokonuje niedoskonałości natury, tworzy dzieła dobre i piękne.

Podmiot liryczny polenizuje z adresatem. Uważa, że w wieku XX dominują zbrodnie, totalitaryzm, znieczulica. Nie akceptuje optymistycznej wizji świata. Człowiek mimo, iż ma rozum doprowadza do zagłady świata.

Nawiązania, Człowiek czy to zawsze brzmi dumnie? (renesans)