Język – najdoskonalszy sposób komunikowania się ludzi. Uznawany za najbardziej konwencjonalny, obejmuje słownictwo i normy gramatyczne. Określa sposoby używania słów w sensownych wypowiedziach. Występuje w wersji mówionej i pisanej.
Elementy komunikacji:
Nadawca – osoba, która się wypowiada
Odbiorca – osoba do, której jest kierowana wypowiedź
Kontekst – wszystko to o czym ludzie mówią
Komunikat – wypowiedź językowa sformułowana przez nadawcę
Kod – język, którym ludzie się porozumiewają w określonym akcie komunikacji
Kontakt – łączność pomiędzy nadawcą i odbiorcą (pośredni lub bezpośredni)
Kanał komunikacji – sposób w jaki komunikat dociera od nadawcy do odbiorcy
Akt komunikacji składa się z komunikatu oraz nadawcy i odbiorcy. Komunikat może być przedstawiony pisemnie lub ustnie.
Akt komunikacji można również opisać określając kolejno występujące w procesie komunikacji zjawiska:
Mianem porozumienia określa się zgodność intencji nadawcy i odbiorcy.
Porozumienie pozajęzykowe – zanim człowiek zaczął posługiwać się mową, porozumiewał się gestami i mimiką. Taki rodzaj porozumiewania się funkcjonuje w ludzkich kontaktach do dziś i nazywamy go komunikacją niewerbalną (bez słów) lub pozawerbalną (pozasłowną).
Pozajęzykowe sposoby porozumiewania się ludzi:
- taniec,
- muzyka, gestykulacja,
- mimika twarzy,
- alfabet morsa,
- kolory kwiatów i same kwiaty,
- wygląd zewnętrzny człowieka,
- znaki rejestracyjne,
- znaki drogowe,
- pismo węzełkowe,
- sygnalizacja świetlna,
- znaki religijne.