Tytuł: „Dzieje Tristana i Izoldy”
Autor: anonimowy
Czas powstania: około XIII w.
Geneza: staroceltyckie legendy
Gatunek: starofrancuski romans dworski (Gatunek wywodzi się z eposu rycerskiego i posiada wiele cech chanson de gest. Z czasem zaczęto do nich dodawać historie miłosne, genealogie rodów, opowieści o dzieciństwie).
Napisany wierszem, osadzony w realiach dworskich, opiewa rycerskie przygody i miłość, zwykle fabuła jednowątkowa, urozmaicona skomplikowaniem akcji poprzez nieprawdopodobne wydarzenia. Romans poprzedzał powieść.
Dzieje Tristana i Izoldy – streszczenie
- Na ziemię lońską napada diuk Morgan
- Riwalen powraca do kraju i poleca opiekę nad Blancheflor Rochałtowi Dzierżącemu Słowo
- Śmierć Riwalena oraz jego żony po narodzinach Tristana (smutek)
- Rochałt wychowuje sierotę
- Od siódmego roku życia Tristanem opiekuje się Gorwalen, nauczył go rzemiosła rycerskiego, myśliwskiego oraz śpiewu i gry na harfie
- Kupcy norwescy uprowadzają Tristana na statek
- Kupcy wypuszczają Tristana w Kornwalii
- Tristan uczy biorących udział w polowaniu jak oprawiać zdobycz
- Myśliwi zabierają Tristana na zamek Marka, brata jego zmarłej matki
- Przez trzy lata jest lutnistą i myśliwym króla
- Rochałt odnajduje Tristana i wyjawia mu prawdę o jego pochodzeniu
- Rochałt zachęca Marka aby odebrał ziemię diuka Morgana
- Tristan zabija mordercę a odzyskaną ziemię ofiarowuje Rochałtowi
- Tristan wraz z Growalenem powraca do króla Marka
- Król Irlandii upomina się o haracz
- Tristan pokonuje Marchołta
- Izold Jasnowłosa zachowuje odłamek miecza i znienawidziła mordercę
- Ciężko chorego Tristana złożono do barki i wypuszczono w morze
- Życie Tristana ratuje Izolda
- Powrót do króla Marka
- Król Marek chce wziąć ślub z właścicielką złotego włosa
- Tristan zabija smoka
- Pokój pomiędzy krajami
- Matka Izoldy sporządza napój miłosny
- Izolda i Tristan wypijają napój miłosny
- Izolda oddaje się Tristanowi
- Ślub króla Marka z Izoldą
- Brangien zajmuje miejsce Izoldy w łożu w noc poślubną
- Izolda kazała służącym zabić Brangien ? nie spełniła jej rozkazu
- Izolda żałuje swego czynu i niewolnicy przyprowadzają żywą Brangien
- Czterech baronów donosi królowi o miłości kochanków
- Tristan opuszcza zamek
- Spotkania pod wielką sosną
- Frocyn radzi aby Marek ukrył się na drzewie i obserwował kochanków
- Tristan spostrzegł Marka i prowadzi rozmowę z Izoldą tak aby oddalić podejrzenia o romans
- Następna próba wierności Izoldy to rozsypanie mąki
- Śluby krwi
- Marek odkrywa romans
- Tristan ucieka skacząc z kaplicy
- Król Marek oddaje Izoldę na pohańbienie 100 trędowatym
- Tristan i Gorwalen uwalniają Izoldę
- Kochankowie ukrywają się w lesie
- Dowiadują się od Orygna, że za ich głowy wyznaczono nagrodę
- Gorwalen zabija Gwenelona
- Leśniczy odnajduje kryjówkę kochanków
- Na widok miecza Marek odchodzi, lecz przedtem zamienia swój miecz z tym leżącym na łożu
- Ucieczka do ziemi walijskiej
- Orygn polecił kochankom napisać list do króla
- Marek godzi się na powrót Izoldy ale Tristan ma odejść
- On zostawia jej psa, a ona jemu pierścień z jaspisu
- Próba wierności Izoldy rozpalonym żelazem
- Ponowne spotkania kochanków
- Tristan zabija Penoala i Gongoina ? musi uciekać
- Tristan zabija olbrzyma Urgana Włochatego
- Posyła psa Milusia z dzwoneczkiem Izoldzie
- Izolda odkrywszy moc dzwoneczka wrzuca go do morza
- Tristan pokonuje Royala
- Diuk Hoel oddaje Tristanowi za żonę swoją córkę
- Wspólna wyprawa Tristana i Kahedryna do Tyntagielu
- Dynas prosi o spotkanie w imieniu Tristana
- Tristan udaje się na spotkanie w przebraniu
- W wyniku pomyłki Izolda karze wypędzić Tristana
- Tristan w Bretanii
- Tristan udaje się do Tyntagielu udając szaleńca
- Rozpoznaje go Łapaj i królowa
- Tristan walczy z Bedalisem i jego braćmi, w walce zostaje zraniony zatrutą lancą
- Tristan prosi Kahedryna aby sprowadził Izold Jasnowłosą
- Izolda o Białych Dłoniach okłamuje Tristana, że statek ma czarny żagiel
- Tristan oddaje ducha
- Izold Jasnowłosa umiera z żalu
- Król Marek składa ciała w osobnych grobach
- Z grobu Tristana wyrasta głóg zanurzający się w grobie Izoldy
- Zakaz ścinania głogu.
Dzieje Tristana i Izoldy – Geneza utworu
Poemat o Tristanie i Izoldzie swoje korzenie czerpie z legend celtyckich. Pierwotna wersja romansu opiera się na staroceltyckim micie pogańskim. Dzieje Tristana i Izoldy mogły powstać na podstawie irlandzkiego prastarego archetypu oraz ze staroirlandziej opowieści o Beirde i Nasi. Utwór zalicza się do cyklu bretońskich romansów, podobnie jak opowieści o królu Arturze. Do XII w. przekazywany był wyłącznie ustnie. Ocalały niektóre zapisy, z których na przełomie XIX i XX w. Joseph Bédier zrekonstruował cały poemat. Na język polski przetłumaczył utwór Tadeusz Boy-Żeleński.
Narratorem jest opowiadający tę historię wędrowny śpiewak, który krąży po dworach królewskich i przekazuje ustnie legendę o Tristanie i Izoldzie. Angażuje się bardzo emocjonalnie w całą historię (empatia).
Dzieje Tristana i Izoldy – plan wydarzeń
- Śmierć rodziców Tristana (Blancheflor i diuk Morgan)
- Wychowanie przez Rochałta
- Tristan przybywa na dwór króla Marka
- Tristan zabija Morgana
- Zwycięska walka z Morhałtem
- Izolda opiekuje się rannym Tristanem
- Poszukiwanie Izoldy o pięknych włosach
- Walka ze smutkiem
- Przygody na zamku Izoldy, wyjaśnienie celu podróży
- Podróż statkiem
- Wypicie napoju miłosnego
- Ślub króla Marka i Izoldy
- Potajemne spotkanie kochanków
- Wspólna ucieczka
- Powrót Izoldy na dwór króla Marka
- Sąd boży ? próba ognia
- Tristan bierze za żonę Izoldę o Jasnych Białych Dłoniach
- Choroba Tristana
- Zazdrość i podstęp Izoldy o Białych Włosach
- Śmierć Tristana i Izoldy
Dzieje Tristana i Izoldy – nawiązania
- Romeo i Julia – W. Szekspir
- Tennyson
- Wagner
Najważniejsza jest miłość
Tematem przewodnim utworu jest nieszczęśliwa miłość duchowa i cielesna, która łamie wszystkie zasady: moralne, społeczne, obyczajowe, religijne i dlatego jest skazana na porażkę. Miłość dwojga kochanków sięga poza grób i nikt nie może jej przerwać. Gdy Tristan i Izolda wypijają napój nikt nie może powstrzymać ich miłości, bohaterami władają zbyt silne namiętności, nawet po śmierci ich miłość nie wygasa. Miłości nie umniejsza fakt, że przyczyną jej powstania było wypicie zaczarowanego wina. Z miłością zakazaną łączy się wiele krzywd i zła. Uczucie łączące kochanków jest jednocześnie słodkie i gorzkie, niesie ze sobą rozkosz i cierpienie, przynosi śmierć i jest jednocześnie trwalsza od niej.
W czasie powstania utworu kształtował się kult kobiety, której należało oddawać hołd i cześć. Narodził się także nowy motyw idealizacji miłości.Jest ona uczuciem wręcz nieziemskim, pełnym czaru któremu nie można się oprzeć. O dziwo nie posiada ona jedynie wymiaru duchowego, jest w pełni cielesna i zmysłowa.
Wnioski:
- Tristan i Izolda kochają się nawet po śmierci, ich sąsiadujące groby połączył krzak głogu.
- Nie mogą żyć bez siebie z tęsknoty umierają.
- Są do końca wierni.
- Z miłości potrafią dokonać rzeczy niezwykłych, Tristan walczy ze śmiercią a Izolda pomimo niebezpieczeństwa przybywa do niego.
- Tristan i Izolda to archetypy kochanków.
Informacje świadczące o miłości Tristana |
Informacje świadczące o miłości Izoldy |
jest wierny Izoldzie, pragnie zobaczyć ją przed śmiercią, przy życiu utrzymuje go nadzieja, że zobaczy ukochaną prosi Kahedryna o przywiezienie Izoldy zza morza, daje mu pierścień, który jest symbolem miłości, pierścień ma też przypomnieć Izoldzie, co wspólnie przeszli (wypicie napoju miłosnego, pobyt w lesie, wierność) czekając na ukochaną płacze, wzdycha, tęskni, uzgadnia z Kahedrynem, że ten przywiezie Izoldę w ciągu 40 dni oraz ustala sygnał (kolor żagla) aby ukrócić cierpienia, wyznaje głośno miłość do Izoldy, w momencie śmierci nazywa ją trzykrotnie swoją przyjaciółką. |
mimo niebezpieczeństwa, nie zważając na konsekwencje przybywa do Tristana, informuje żonę Tristana, że ona bardziej go kochała i ma prawo opłakiwać jego śmierć, położyła się obok przyjaciela i umarła z rozpaczy |
Dzieje Tristana i Izoldy – Bohaterowie
Izolda Jasnowłosa ? córka króla Irlandii. Miała długie złote włosy, upięte w warkocze, miała delikatną i niezwykłą urodę. Dwa razy uratowała życie Tristanowi. Miała powody aby go nienawidzić, zabił jej wuja Marhołta. Początkowo była dumna i zdecydowana, ją także odmienił napój. Cechowała ją zmienność uczuć. Tristana pokochała dopiero po wypiciu napoju, nie mogła mu się wtedy oprzeć oszukiwała i systematycznie zdradzała męża już od nocy poślubnej. Wykazywała się sprytem i przebiegłością, gdy chciała spotkać się z Tristanem. Była szczęśliwa u jego boku, kochała go tak bardzo, że bywała zazdrosna. Nie można uznać jej za wzór, ponieważ miłość do kochanka była dla niej ważniejsza niż nakazy religijne. Umiera z bólu po stracie Trisrana
Tristan ? syn Blancheflor (siostra króla Marka) i króla Riwalena, po śmierci rodziców wychowywał go Rochlt, a walki uczył Gorwalen. Jego imię z łac. znaczy tristis, czyli smutny, a tym samym od początku jego życie zmierzało do smutnego zakończenia. Jest przystojny i dobrze zbudowany, włosy jasne i kręcone. Przed wypiciem napoju miłosnego był prawym, odważnym i uczciwym rycerzem. Świetnie walczy i doskonale grał na harfie i śpiewa, co świadczy o tym, że był wszechstronnie uzdolniony. Był mężny, prawy i odważny, aż do szaleństwa. Z łatwością przychodzi mu decyzja żeby stanąć do walki z olbrzymem a potem ze smokiem. Tak oddany królowi, że dla jego szczęścia zrezygnował z tronu. Wyróżniał się przebiegłością i sprytem, umiał przekonywać do swoich racji. Udowodnił Markowi, że nie zależy mu na koronie. Na tym etapie był wzorem rycerza średniowiecznego.
Po wypiciu napoju całkowicie uległ Izoldzie. Łamał wszelkie zasady rycerskie, kłamał, udawał i oszukiwał króla. Chociaż był winny, twierdził że nic nie zrobił. Nie bał się śmierci, nad życie kochał Izoldę. Miał wyrzuty sumienia, nie mógł jednak oprzeć się namiętności. Wyrzekł się rycerskiego honoru i zdecydował się na tułacze życie. Miłość do Izoldy przyczyniła się do jego śmierci.
Król Marek ? dobry i honorowy władca Kornwalii, który Tristana traktuje jak syna. Bardzo szanował Izoldę, toteż do końca wierzył w jej uczciwość. Surowy, nieugięty ale jednocześnie sprawiedliwy i słowny, skazał kochanków na śmierć. Okazał się dla nich łaskawy i potrafił przebaczyć. Ważniejsze jest dla niego państwo, niż szczęście osobiste. Rządzi rozsądnie, nie ulega namowom dworzan ani ludu, ma własne zdanie. Akceptuje miłość Tristana i Izoldy, która trwa po ich śmierci. Jest władcą idealnym, godnym naśladowania. Ona także pada ofiarą Fatum, przez miłość Tristana i Izoldy, nie może wieść szczęśliwego życia rodzinnego.
Kahedryn – przyjaciel Tristana
Gorwalen – przyjaciel Tristana i jego nauczyciel
Izolda o Białych Dłoniach – siostra Kahedryna i żona Tristana. Żyła z mężem w czystości. Była zazdrosna o Izold Jasnowłosą, co przyśpieszyło śmierć jej męża.
Marhołt – król Irlandii, Tristan zbił go w walce
Rochałt Dzierążcy Słowo – przygarnął i wychował Tristana
Forcyn – karzeł i wróżbita, widział że Tristan i Izolda mają romans
Brangien – służąca Izoldy, zastąpiła Izoldę w jej noc poślubną
Orygn – pustelnik, doradził kochankom pogodzenie się z Markiem
Ocena moralna postawy bohaterów
W większości rycerskich romansów miłość jest grą ? nie pełniącą ważniejszej roli. Miłość Tristana i Izoldy jest okrutnym żywiołem, wobec którego zakochani są bezradni. Tristan jest od początku stworzony do smutku. Miłość musi ich zniszczyć, ponieważ burzy moralny porządek i ład świata. Tristan i Izolda są bohaterami tragicznymi. Mimo, że ich miłość jest piękna to jakby przymusowa. Tristan i Izolda nie mogli postąpić inaczej. Ich postawa moralna z pewnością nie jest dobra ale bohaterowie nie mieli innego wyjścia. Ich miłość była fatalna.