Trybuna Ludów:
Adam Mickiewicz w Paryżu wraz z grupą przyjaciół, założył wiosną 1849r. dziennik będący kolejną akcją polityczną. W skład redakcji weszli ludzie różnych narodowości zmierzający do stworzenia Europy republikańsko-dekokratyczno-socjalistycznej Dziennik represjonowano za jego radykalizm społeczny i polityczny Aresztowano redaktora Eugeniusza Carpentiera. Chciano aresztować także Mickiewicza, więc musiał się ukrywać. W Trybunie Ludów umieścił około 100 własnych artykułów, gdzie wykładał radykalno-rewolucyjny program społeczny i polityczny, oparty na socjalizmie (Nasz program, Socjalizm, Osiedla robotnicze, Wrogowie ludu, itd.) Pisał o aktualnej sytuacji Francji, walkach na Węgrzech i w Niemczech, o sprawie niepodległości Włoch, despotyźmie Rosji, konserwatyźmie Watykanu, itd. Pod naciskiem władz francuskich i ambasady rosyjskiej musiał wycofać się z redakcji. Został wzięty pod nadzór policji i ostatecznie zwolniony ze stanowiska profesora Coll ?ge de France.
Ukazały się 134 numery pisma, ostatni 16 paź 1849r. Pismo ukazywało się w języku francuskim. Trybuna Ludów była mównicą z której przedstawiciele różnych narodów przemawiali do całej społeczności Europy, a nawet do ludów świata – charakter międzynarodowy. To gazeta broniąca ludzi uciskanych, krzywdzonych, znajdują się tam informacje o ich problemach, o nowych zjawiskach, np. socjalizm.
Cechy publicystyki Mickiewicza:
- powołanie się na autorytety,
- krótkie zdania,
- brak monotonii w wypowiedzi,
- emocjonalizm wypowiedzi,
- subiektywizm (własne opinie, brak subiektywizmu),
- język prosty, komunikatywny, przeznaczony dla przeciętnego odbiorcy
- tematyka społeczna i polityczna
- stylistyka: klarowna, przejrzysta, sugestywna, łatwo docierająca do odbiorcy, logicznie prowadzone wywody
- spełniała funkcje: informacyjna, opiniotwórcza, emocjonalna, umożliwia kontakt z ojczyzną.
Mickiewicz ujawnia się jako człowiek wszechstronny, interesuje się wszystkimi problemami. Po zerwaniu z mistycyzmem stał się człowiekiem czynu. Chciał nawet założyć legiony, na co zbierał pieniądze. Dzięki temu powstało dzieło, w którym przedstawił wizje przyszłości, był to Manifest programowy.
Skład zasad – jego demokratyczny charakter:
- Napisany przejrzyście w formie punktowej.
- Zbiór reguł, mała konstytucja dla przyszłego państwa polskiego
- Bardzo silna spójność z duchem chrześcijańskim.
- Autor przewiduje, że nowe państwo będą zamieszkiwali ludzie różnych nacji, nie chce aby doszło do rozdźwięku pomiędzy różnymi narodami, np. antysemityzm
- Mówi o strukturze państwa i wzajemnej współpracy
- Bliski jest mu słowianizm
- Jako pierwszy w literaturze polskiej, zwraca uwagę na problemy dyskryminacji, np. kobiet i Żydów – opowiada się za równouprawnieniem, demokracją, mówi o sprawiedliwym prawie.
- Gwarancją demokratycznej Polski będzie wyznawanie ewangelii
- Stworzył wizję idealnego państwa
- Skład zasad powstał przy okazji tworzenia legionów, był celem który sobie wyznaczyli. Dzięki Manifestowi wiedzieli jak Polska ma wyglądać i znali cel swojej walki
Mickiewicz dostał dużo pieniędzy od Krasickiego, na stworzenie legionów. Krasicki był jednak przeciwnikiem demokracji. Krasicki dał pieniądze Mickiewiczowi aby ten dał mu spokój.