George Byron

George Byron (1788-1824) Lord G. Byron urodził się w Londynie w bogatej arystokratycznej ale podupadłej rodzinie. Mając za sobą niedobre lata wczesnego dzieciństwa.

W wieku 9 lat Byron odziedziczył niespodziewanie rodową siedzibę i godność para Anglii. W latach studenckich prowadził ekstrawaganckie, pełne przygód i skandali życie. Bardzo szybko odniósł wielki sukces literacki.

Sława a z drugiej strony ubóstwo i długi, uczyniły z poety człowieka wyalienowanego, zbuntowanego i jednocześnie przekonanego o swojej wyższości.

Latem 1809t. G.Byron odbył podróż na Wschód, zwiedził Grecję, Albanię, Konstantynopol.

Po powrocie do Londynu, poeta nadal pędził barwne życie, dużo pisał ale też oddawał się spotkaniom towarzyskim, romansom, uprawiał sport. Krótkie małżeństwo z Anną Izabelą Milbenke zakończyło się separacją i skandalem. Cała opinia publiczna Anglii zwróciła się przeciwko Byronowi, który postanowił opuścić ojczyznę.

W 1816r. udał się na wygnanie. Mieszkał w Szwajcarii, Włoszech i przez kilka lat w Wenecji. Nie zmienił jednak swojego trybu życia. Zmarł 19.04.1824r. nad zatoką Patras w twierdzy Misolungi, dokąd udał się na wieść o wybuchu powstania Greków przeciwko Turcji, by osobiście wziąć udział w walkach.

Najważniejsze dzieła poety:

  • Wędrówki Cnilde Harolda (1821)
  • Giaur (1813)
  • Narzeczona z Abydos (1813)
  • Korsarz (1814)
  • Laura
  • Manfred (1817)
  • Kain (1821)
  • i fragmenty ostatniego dzieła Don Juan (1818)

G.Byron znany jest przede wszystkim jako wybitny twórca powieści poetyckich. Poeta już za życia stał się legendą. Był wzorem romantycznego poety a jego postawa znalazła wielu naśladowców, zaś artystyczna twórczość stała się wzorem i natchnieniem dla największych poetów polskich, np. A. Mickiewicz, J. Słowacki, A.Malczewski, którzy nowatorstwo ideowe i literackie dostrzegali w bohaterach Byrona – nieprzeciętnych, osamotnionych, skłóconych ze światem, łamiących ostentacyjnie jego prawa, rozdartych wewnętrznie i tragicznych (szlachetni zbrodniarze). Losy bohaterów ukazywały indywidualizm romantyczny. Romantyków zachwycała ironiczna postawa poety, wyrażająca bunt i krytycyzm wobec świata.