Na skróty
Motyw starości – krótkie opracowanie
Starość – Wiek podeszły, ostatnie lata życia, na które przypada spadek sił witalnych, a nierzadko mentalnych. Starzec to:
1) Człowiek wiekowy, doświadczony, obdarzony mądrością czerpaną ze swych przeżyć.
2) w kościele greckokatolickim i prawosławnym mnich – mędrzec, jeden z najstarszych w monastyrze, uznawany za najwyższy autorytet moralny, religijny i egzystencjalny.
Motyw starości – Literatura:
CZYŻAK Agnieszka. Stary poeta odchodzi [o poezji T. Różewicza] // Polonistyka. 2005, nr 5, s. 4-7
FRANASZEK Andrzej. Nie widziane dotychczas zwiedzam okolice. O później poezji Mistrzów // Polonistyka. 1999, nr 4, s. 196-202
POZNAŃSKI Jacek, MARGULA Jerzy, LOGOS Mateusz: Wzorcowe prezentacje 100 tematów: nowa ustna matura z języka polskiego. Warszawa: Skrypt, 2004. Rozdz.: Starość jako motyw literacki. Omów zagadnienie na wybranych przykładach. S. 184-188
ISBN 83-89522-39-XSKRENDO Andrzej. O szczególnych właściwościach tzw. późnej twórczości Tadeusza Różewicza // Polonistyka. ? 1999, nr 4, s. 203-207STAROŚĆ / W: SŁOWNIK motywów literackich / red. Agnieszka Nawrot et al.; oprac. haseł Teresa Kosiek et al. Kraków: Wydawnictwo GREG, 2004. S. 335-340
ISBN 83-7327-394-8SZARUGA Leszek. Iwaszkiewicza Czas ostatnich śpiewów // Polonistyka. 1999, nr 4, s. 208-212TRYBUŚ Krzysztof. Norwid, czyli starość sztuki // Polonistyka. 1999, nr 10, s. 596-601