Folwark zwierzęcy – G. Orwell

„Folwark zwierzęcy” – opracowanie

Przypowieść o zwierzętach okazuje się najprawdziwszą opowieścią o ludziach, o ich rywalizacji, umiejętności manipulowania ogółem, starych następstwach losu, charakterystycznych dla wszystkich rewolucji.

Na folwarku Jonesa uciskane i zaniedbane zwierzęta zbuntowały się i wygoniły swojego ciemiężcę. Pozostały same – musiały więc zorganizować sobie życie. Władzę objęły świnie (najinteligentniejsze), podzielono obowiązki, bo przecież trzeba coś jeść, a dla motywacji głoszono ideologię i regulamin animalizmu.

Wkrótce jednak okazało się, że świnie powielają czyny człowieka, zwierzęta są podzielone na równe i równiejsze, niektórzy tęsknią za człowiekiem (Molly) a inni są wykorzystywani – jak wierny, głupi Boxer. Konisko wszystko oddało rewolucji, a rewolucja oddała go do rzeźni.

Również we władzach najwyższych zaczęły się starcia i przestawki – wypędzono Snowballa, władzę absolutną przejął Napoleon, wzmocniony o armię wyszkolonych przez siebie psów.
Koniec, niestety, jest pesymistyczny. Nowy reżim zwycięża, dochodzi do porozumiewania z okolicznymi folwarkami, z marzeń i ideałów nie pozostaje nic, a „masy” – czyli zwykłe zwierzęta folwarku mają gorzej niż za czasów człowieka.

Jeśli odbiorcy kojarzy się historia Rosji Radzieckiej i Rewolucji Październikowej – to słusznie. Orwell przestrzegał przed rewolucją radziecką. Pod zwierzęcych bohaterów podpisywano prawdziwych przywódców rewolucji (Lenina, Stalina, Trockiego). Ważniejsze wydają się jednak prawdy uniwersalne: analiza i prezentacja mechanizmu ustroju totalitarnego, refleksja nad historią, w której wszystko się powtarza, satyra na ludzką żądzę władzy, głupotę i demagogię rewolucyjną.

„Folwark zwierzęcy” jest pełen humoru, ale to humor goryczy, bowiem na przykładzie mikro świata zwierząt obserwujemy prawdziwą historię ludzką.

„Folwark zwierzęcy” jest:

1. Satyrą Rewolucji Październikowej

2. Obrazem maszyny totalitaryzmu

3. Analizą dochodzenia do władzy drogą rewolucji

4. Ujawnieniem mechanizmów propagandy i manipulacji społeczeństwa

5. Parabolą (jak powiastki filozoficzne)

6. Bajką

7.Satyrą (ze względu na ironię i komunizm)

8. Mikropowieścią (ze względu na rozmiary)