Bóg chce szczęścia dziewczynki, więc spełniając jej prośbę, tworzy w zaświatach dom będący odpowiednikiem dworu w Czarnolesie.
Dziewczynka przygotowuje się na spotkanie rodziców i radośnie wybiega, gdy słyszy na dworze kroki, lecz przeżywa głębokie rozczarowanie – odwiedził ją Bóg, nie rodzice.
W wierszu występuje „odwrócony topos” raju, który polega na tym, że zamiast ukazać przebywanie w raju, blisko Boga, jako najwyższe szczęście, poeta podkreśla przywiązanie Urszulki do ziemskiego życia – domu i bliskich.