Tytuł: Dziady cz.II
Autor: Adam Mickiewicz
Geneza:
Powstały w latach 1820-1821 w okresie kowieńsko-wileńskim. Pierwsze wydanie w 1823r. razem z II tomikiem poezji i Dziadów cz.IV. II i IV część dramatu jest określana mianem Dziadów kowieńsko-wileńskich. Resztę wydano po śmierci poety. Utwór nigdy nie został skończony.
Czas i miejsce akcji:
Wigilia wszystkich świętych, wieczór w kaplicy
Bohaterowie:
Guślarz
Starzec
chór wieśniaków i wieśniaczek
pasterka
Postacie fantastyczne:
Aniołki
Widmo
dzieci: Józio i Rózia
chór ptaków nocnych
dziewczyna – Zosia
widmo kochanka
Streszczenie utworu
- Zebranie w kaplicy
- Pojawienie się Józia i Rózi
- Pojawienie się widma dziedzica z chmurą drapieżnego ptactwa
- Skargi zmarłych poddanych dziedzica
- Milczące widmo podąża za pasterką
Problematyka utworu:
Dzieci symbolizują duchy lekkie, które nie mogą dostąpić słodyczy w niebie, ponieważ nie zaznały goryczy na ziemi. Duch złego pana symbolizuje grzechy ciężkie: nieczuły
Cechy romantyczne
- odrzucenie miłości i cierpienia
- ludowość, poczucie ludowej sprawiedliwości, fantastyka ludowa, ścisłe połączenie świata umarłych ze światem żywych